Wohl­do­sier­de Schben­de

Vu­ri­ge wochn bi­ni in färd durch di fuss­gän­ger­zo­ne gan­ger. Dou wa­or dou ä frau affm pflas­der ghoggd. Däi woar su um die fufzg joar ald, äweng schlam­berd hodds schau aus­gschaud. Vur sich hodds än blas­dik­be­cher hiegs­chdelld ghabbd, da­mid di leid woss neischmeissn ken­ner. Ob­ber si hodd ned ein­fach beddeld. Sie hodd näm­li ä quedschn der­bei ghabbd. Bei der hodd ob­ber di un­de­re hälfdn vo di dasdn gfeeld. Drodzdem hodd si des me­lan­cho­li­sche rus­si­sche volgs­lied, des un­un­der­bro­chn gschbühld hodd, ganz goad oog­härd.

Hob­ber­mer deng, gibbsd ihr än eu­ro – ob­ber dann hob­be­rer doch blo­as 50 cent gehm – woar ja a blo­as ä hal­be quedschn.